เหตุใดการใช้กฎหมายต่อต้านการค้ามนุษย์จึงเป็นความท้าทาย

การใช้กฎหมายต่อต้านการค้ามนุษย์ ข้อควรละเว้นที่พบบ่อยในแวดวงการต่อต้านการค้ามนุษย์คือ มีความจำเป็นต้องเสริมสร้างกรอบกฎหมาย ซึ่งอาจทำให้ผู้คนที่อยู่นอกสนามฟังราวกับว่าไม่มีกฎหมายเพียงพอ

ที่จะคุ้มครองหรือดำเนินคดีกับผู้ที่เกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์ อาจทำให้ผู้คนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในช่วงหลายทศวรรษตั้งแต่ตระหนักว่าการค้ามนุษย์เป็นปัญหาหากเรายังไม่สามารถหากฎหมายในหนังสือได้ อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่มีกฎหมายต่อต้านการค้ามนุษย์ การทารุณกรรมแรงงาน และการแสวงประโยชน์ทางเพศจากเด็ก แม้ว่าจะเป็นเรื่องจริงที่พวกเขาสามารถเสริมสร้างความเข้มแข็งได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการปรับตัวเข้ากับความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและวิธีอื่นๆ ที่ธรรมชาติของการค้ามนุษย์เปลี่ยนไป ปัญหาส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวข้องกับการมีอยู่หรือการขาดกฎหมาย และอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องกับการสลายตัว ในการนำไปปฏิบัติ

ในการย้ายจากการใช้กฎหมายไปสู่การปฏิบัติ ดังที่การศึกษาเชิงสำรวจในเอเชียเมื่อเร็วๆ นี้อธิบายว่า “แม้จะมีความสำเร็จที่น่าสังเกตอยู่บ้าง คำมั่นสัญญาที่กระทำต่อเหยื่อการค้าเด็กทั้งในอาณัติและแนวปฏิบัติระดับนานาชาติและระดับภูมิภาคภายในอาเซียน ตลอดจนสนธิสัญญา กฎหมาย มติ และข้อตกลงอื่นๆ แถลงการณ์ไม่ได้แปลเป็นการกระทำที่เป็นรูปธรรมบนพื้นดินเสมอไป

เหยื่อการค้าเด็กส่วนใหญ่ไม่ได้รับการระบุอย่างเป็นทางการ ไม่ได้รับบริการด้านจิตสังคมตามแนวทางสากลและระดับภูมิภาค และความพยายามในการกลับคืนสู่สังคมอย่างปลอดภัยและยั่งยืนมักไม่เพียงพอต่อประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการไม่แบ่งแยกทางสังคม การเสริมอำนาจทางเศรษฐกิจ และการเข้าถึงโอกาสในการทำงานที่เป็นไปได้ ทำให้สามารถปรับเปลี่ยนในระยะยาวได้สำเร็จ”

จากสิ่งที่เราสังเกตเห็นในการเข้าร่วมการประชุมระดับภูมิภาคและการสัมมนาผ่านเว็บ และในการสนทนากับคนอื่นๆ ที่ทำงานด้านการต่อต้านการค้ามนุษย์ มีอุปสรรคมากมาย

ในการเปลี่ยนจากกฎหมายไปสู่การปฏิบัติที่เป็นรูปธรรม และไม่ได้มาจากการขาดความมุ่งมั่นเช่นกัน ต่อไปนี้เป็นวิธีการบางส่วนที่การปฏิบัติตามกฎหมายสามารถทำลายลงได้ การประสานงาน ความพยายามในการต่อต้านการค้ามนุษย์ที่ประสบความสำเร็จมักต้องการความร่วมมือในระดับสูงระหว่างหน่วยงานต่างๆ ได้แก่ หน่วยงานรัฐบาลต่างๆ

หน่วยงานบังคับใช้กฎหมายและบริการสังคม ผู้เสียหายเอง และในกรณีของการค้ามนุษย์ข้ามพรมแดน หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในประเทศอื่นๆ การทำงานร่วมกันนี้จะได้ผลดีที่สุดเมื่อมีภาษากลาง ค่านิยมที่สอดคล้องกัน หรือความสัมพันธ์ของความไว้วางใจที่มีอยู่ มันท้าทายในระดับที่มีการเชื่อมต่อกับมิติเหล่านี้ ตัวอย่างเช่น มีการเรียกร้องให้มีการทำงานร่วมกันมากขึ้นระหว่างบริการสังคมหรือองค์กรไม่แสวงผลกำไรที่ให้บริการทางสังคมในเอเชียกับคู่ค้าในยุโรป

เพื่อว่าเมื่อมีการค้นพบเหยื่อจากเอเชียในยุโรป พวกเขาสามารถร่วมมือกันในการเดินทางกลับบ้านที่ราบรื่นยิ่งขึ้น เพื่อให้แน่ใจว่ามีใครบางคน เพื่อรับเหยื่อกลับบ้านและช่วยอำนวยความสะดวกในการกลับคืนสู่สังคม มีชิ้นส่วนที่เคลื่อนไหวจำนวนมาก และแม้ว่าทุกคนจะทำงานด้วยความตั้งใจที่ดีที่สุด ก็ยังอาจเป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าควรติดต่อใครในภูมิภาคอื่นหรือประเทศอื่น

สนับสนุนโดย  สล็อต ufabet เว็บตรง